Suków-Babie. Okazy z Sukowa znalazły się w kolekcji M. Bersohna z przełomu XIX i XX wieku [1], były także na listach odmian marmurów założyciela kieleckiej fabryki marmurów, A. Welkego [2] oraz H. Święcickiego [3]. Jednak nie natrafiliśmy na publikowane lub archiwalne źródła informujące o eksploatacji surowca blocznego w tej miejscowości w ciągu następnych stu lat, mimo, iż nieco na zachód od południowego jej krańca, na wschodnim krańcu wzgórza o nazwie Babia Góra powstały w tym czasie dwa łomy o średnicach rzędu 20-40 m. W 1958 r. wykonano kartę rejestracyjna złoża wapieni „Suków” (Czarnecki – CBDG 798709), zaś w 1987 r. – dokumentację złoża „Suków-Babie” o zasobach w kat. C₁ (Musiał – CBDG 80717) i powierzchni 12,9 ha, obejmującego rejon wspomnianych wyżej wyrobisk. Złoże o średniej miąższości 22,8 m tworzą środkowodewońskie wapienie formacji z Kowali, zapadające pod niewielkim kątem (do 10°) na północ. Wapienie są średnio- i gruboławicowe, szare oraz brązowoszare z plamkami amfiporów. Wskaźnik bloczności geologicznej obliczony w zachodnim kamieniołomie wynosi 25%, zaś we wschodnim wyrobisku – 54% [4], natomiast wskaźnik ten, obliczony dla całego złoża (w otworach wiertniczych) wynosi 9,5%, bowiem stwierdzono w złożu występowanie stref spękanych i złupkowaconych. Kieleckie Kopalnie Surowców Mineralnych w 1982 r. wykonały w złożu próbę technologiczną, która wykazała przydatność wapieni do produkcji bloków i płyt [5]. Nie podjęto jednak przemysłowej eksploatacji. Obecnie oba kamieniołomy są w znacznym stopniu zarośnięte.

[1] S. Czarniecki, Z. Martini, op. cit.
[2] [A. Welke] A.W.b.p.k., Marmury powiatu kieleckiego, „GK”, 1873, nr 27, s. 106-107, nr 28, s. 110-111.
[3] H. Święcicki, op. cit., s. 55.
[4] J. Urban, Bloczne skały węglanowe w paleozoiku…, op. cit.
[5] J. Knapczyk, B. Musiał, Stan i możliwości eksploatacji…,, s. 33.