Radomice-Młyńska Góra. Młynarska Góra (czyli najpewniej współczesna Młyńska Góra w Radomicach-Lipiu) jest wzmiankowana jako punkt występowania marmuru już w końcu XIX wieku [1]. Próbną eksploatację surowca marmurowego prowadzono tu w okresie międzywojennym, zaś w latach 50. ubiegłego wieku wydobywano surowiec na kruszywo łamane. Występujący tu wapień dewoński formacji z Kowali jest gruboławicowy, cechuje się ładnym, wzorzystym zabarwieniem, głównie różowym, urozmaiconym żyłami kalcytu i plamami korali [2]. J. Czarnocki [3] sugerował związek tego miejsca eksploatacji z kielecką fabryką marmurów, ale nie znaleźliśmy innych źródeł potwierdzających użytkowanie łomu na Młyńskiej Górze przez tę firmę.

Fot. J. Fijałkowskiego z lat 60. XX w., MNKi/Pf/2319

[1] W. Chor[oszewski], op. cit., s. 546-550.
[2] J. Czarnocki, Marmury świętokrzyskie, „Prace….”, s. 107; B. Gierych, op. cit., s. 126;  J. Fijałkowscy, op. cit., s. 59-60.
[3] J. Czarnocki, Marmury kieleckie, „Kuryer …”, s. 5-6;  J. Czarnocki, Marmury kieleckie, „Architektura…”, s. 133-134;  J. Czarnocki, Marmury świętokrzyskie, w: Materiały do znajomości… s. 36; J. Czarnocki, Marmury kieleckie, „Prace…”, s. 95.